دین سیک، یک دین توحیدی است که در هند شمالی در قرن پانزدهم به وسیله گورونانک بنیان نهاده شد و به وسیله نه گروی بعدی بر همان مبنا ادامه یافت. سیکها به برابری مردم بدون توجه به دین آنها احترام میگذارند و به خدمت به دیگران، تواضع و نیایش روزانه تاکید دارند. آنها از خدایان یا گوروها، در معابدشان مجسمههایی را ندارند، اما در عوض تعدادی از اشیا و اعمال را دارند که دارای نمادپردازی دینی مهمی است. تصاویر گوروها پیوسته بسیار نمادین بودهاند و ظاهر سیکها را نشان میدهند که به شعائر عمل میکنند و پنج «ک» دارند.
گورونانک
گورونانک، اولین گورو از ده گورو در دین سیک است. که تجسم خردمندی در دین سیک است. او همیشه با تسبیح هایی تصویر میشود و هاله ای هم در اطراف سرشس وجود دارد که نمادی از شأن و جایگاه مقدس اوست. چشم های نیمه باز او علامتی از جذبه و خلسه معنوی وشوق اوست. ریش سفید نمادی ازخردمندی است.

پنج «ک» در دین سیک
پنج موضوع با ظاهر مادی و پوششی در دین سیک وجود دارد که با حرف «ک» شروع میشود که دهمین و آخرین گورو یعنی گورو گوبیند سینگ در سال 1699 آنها را به عنوان علامات مشهود برای پیروان قوانین و قواعد دین سیک وضع کرد تا همه با این نظم عمل کنند. این پنج موضوع شامل: کیرپان، کنگا، کارا، کچهرا و کش هستند. امروزه با اتخاذ این پنج «ک» سیکها باور و غرور به دینشان را آشکار میسازند.
کیرپان
سیکها سلاحی آئینی دارند که نمادی از شجاعت و شرافت است و علامتی از آمادگی هر سیک برای دفاع از ضعفا و ستمدیدگان. این سلاح نزدیک به پوست قرار میگیرد تا یادآورنده فناپذیری انسان و نشانگر عدالت، نظم و اخلاق باشد.

کنگا؛ شانهی چوبی دین سیک
شانهای چوبی که نمادی از تمیزی و مهار روحی و اخلاقی است. سیکها شانهای را بر روی مو قرار میدهند و از آن روزی دو باربرای شانه کردن موهایشان استفاده میکنند تا خودشان را از مرتاضان هندو متمایز سازند چون آنها موهای نامرتب و کرک دارند.
کارا
در دین سیک دستبندی است فولادین که اشاره به توانمندی و صداقت دارد و همیشه در دست راست قرار میگیرد. شَکل حلقوی آن نمادی از کمال و اتحاد با که با همه سیکها بسته شده که کاری را انجام ندهند که برای آنها مایه خجالت دینشان شود.
کچهرا
شورتهای تخی که بیشباهت به شورتهای بو کسورها نیست، به وسیله همه مردان سیک به عنوات لباس زیر در همه اوقات پوشیده میشود. اگرچه آنها امکان انجام اعمال به صورتی آزادانه را دارند، ولی کچهرا نمادی از خودمهاری و خوپشتنداری جنسی در دین سیک و تذکری از ممنوعیت زنای مخصنه است.
کش؛ اصطلاحی برای موهای کوتاه نشده در دین سیک
کش نمادی از پرهیزگاری در دین سیک است که با عمامهای متمایز میپوشانند که علامت مشخصه دین سیک است.
معبد یا گردواره
خدای دین سیک، شکل مادی ندارد و بدون استفاده از نمادهای دیگر ادیان نظیر عود یا شمع پرستیده میشود. روحانی وجود ندارد و هرکسی میتواند مراسم عبادت را بجا آورد. اما در هر گردواره شخصی به نام گرانتی منصوب میشود تا قرائت و مراقبت از کتاب متون مقدس را انجام دهد که گورو گرانت صاحب نامیده میشود. گاردوارا نقطه مرکزی زندگی دین سیک و نماد پرستش و عبادت است.
ورودی گردواره
برخی معابد سیک چهار ورودی دارند.آنها درهای معاش، تعلیم، لطف و صلح هستند. آنها این واقعیت را نمادپردازی میکنند که مردم از هر جهت مورد استقبال قرار میگیرند. به همین دلیل همیشه در معبد نور قابل رویتی وجود دارد.
وظایف گردواره
خدمت به جامعه نظیر پخت و پز، بخش مهمی از ایمان سیک است و تذکری نمادین از فضایل خضوع و خدمترسانی.
معبد طلایی دین سیک
به وسیله چهارمین گورو یعنی گورو رام داس بنا نهاده شد و به وسیله پنجمین گورو یا گورو ارجان دو توسعه و گسترش یافته. معبد طلایی در امریتسار بر روی دریاچه مقدس ساخته شده که آبهای آن نمادی از آفرینش و وفور است. این معید ساخته شد تا کتاب مقدس در آن قرار داده شود.

کتاب مقدس
گورو گرانت، صاحب نامیده میشود و شامل سرودهایی است که به وسیله گوروها و سایر نویسندگان سروده شده است و دین سیک بر مبنای آنها قرار گرفته. در هر معبد یک نگهبان برای نگاهداری از کتاب منصوب شده است.یک گردگیر مقدس یا جاری که نمادی از احترام و قدرت مطلق است، در هر زمان که کتاب قرائت میشود، بر روی آن تکان داده میشود.
علائم و نامها در دین سیک
عقاید اصلی دین سیک قدرت خداوند واحد و برابری است. علامت خنده از سه بخش ساخته شده است که نمادی از این اصول است. سیکها از روشی برای نشان دادن برابری خود استفاده میکنند و آن اختیار نام «سینگ» برای مردان و «کائور» برای زنان است.
خنده
علامت دین سیک خنده است که شمشیر دو لبه و نمادی از حقیقت و عدالت است. دو شمشیر بیرونی قدرت خداوند را نشان میدهند. دایره نشان دهنده اسلحه چاکرا است که نمادی از ابدیت است.

اک انکار سیکها
به معنای «خداوند یکتاست» اینها در کتاب مقدس گورو گرانت صاحب، دو کلمه اول هستند و سیکها آنها را بیشتر از همه کلمات دیگر تکرار میکنند. این کلمات از سنگ بناهایدین سیک هستند و در شکل مکتوب خودشان، یکی از مشهورترین نمادهای دین سیک است.

گوبیند سینگ
مردان سیک، نام «سینگ» به معنای شیر را دارند در صورتی که زنان نام «کائور» به معنای شاهزاده را دارند. در ابتدا شاگردان دهمین گورو یعنی گوبیند سینگ، نام «سینگ» را اختیار کردند و دیگران این روش را ادامه دادند. این یکنواختی، تاکید دین سیک را بر برباری و طرد نظام کاست ( نظام طبقاتی) نمادپردازی میکند که میتواند از آخر نامهای آنها مشخض شود.

عجب دین جالبی :/
بله دین جالبیه🙂